Rouwt een hond om zijn baas?

Als iemand overlijdt en diegene heeft een hond, dan is dit voor de hond vaak erg ingrijpend. Het kan zijn dat de hond wel in het gezin blijft, maar het kan ook zijn dat de hond een hele andere omgeving krijgt, zoals misschien een asiel. Sommige honden zijn echt gigantisch van slag, andere honden lijken heel snel te herstellen van het verlies.

Ik heb deze situatie zelf meegemaakt, daarover bloggen is wel een obstakel... maar misschien helpt het jou als je dit zelf meemaakt als gezinslid, of als je overweegt een hond te adopteren die zijn baas heeft verloren.

Begrijpt een hond dat zijn baas is overleden?

Dit is heel individueel en hoe het proces heeft gelopen, speelt ook mee. Met een baas die terminaal ziek is, met een volwassen hond, zie je vaak een ander beeld dan bij een jonge hond waarbij de baas plotseling overlijdt bij een ongeluk.

Ik heb zelf een hond geadopteerd waarvan zijn baas tijdens een wandeling plotseling overleed. Ik heb honden meegemaakt in het asiel die dagen of weken lang in een huis hebben gezeten met hun overleden baas. In het algemeen is een plotseling overlijden in het bijzijn van de hond wel de meest traumatische ervaring voor een hond.

In de meeste gevallen maakt de hond het moment van overlijden niet mee.

In mijn geval was het dit laatste. De baas ging weg en kwam nooit meer terug. Hij kwam om bij een auto-ongeluk. Onze jonge hond (die was heel hecht met haar baas) sleepte zijn schoenen onder het bed en sliep echt weken bij de schoenen. Begreep ze dat haar baas was overleden? Dat weet ik natuurlijk niet.

Misschien reageerde ze op mijn verdriet en zocht ze steun bij de geur van haar baas. Ik denk wel dat wanneer een hond het overlijden echt meemaakt, ze zeker het besef hebben dat iemand dood is. Het zou ook zeker mijn voorkeur hebben om honden echt afscheid te laten nemen, al zou het na het overlijden zijn.

Wat doet het overlijden van de eigenaar met de hond?

De wereld van de hond verandert, hoe dan ook. En de ene hond gaat gemakkelijker om met veranderingen dan de andere hond. Misschien heeft de eigenaar niks anders dan alleen zijn hond, en andersom. Dan verliest de hond dus eigenlijk alles wat hij kent en vertrouwt.

Dat heeft een andere impact dan wanneer een hond een onderdeel is van een groot gezin waar iedereen bij de hond betrokken is en de hond ook nog een hele wereld buiten zijn thuis heeft. Misschien gaat hij naar de dagopvang of heeft hij leuke hobby's. Dan nog kan het overlijden van de eigenaar wel hard aankomen, maar is het voor de hond wel makkelijker om er mee te leven.

Waarom reageren honden verschillend?

Het ligt soms aan de situatie, zoals ik al eerder zei, een plotseling overlijden kan een andere reactie uitlokken dan een proces bij iemand die terminaal ziek is. De leeftijd van de hond speelt vaak ook mee, puppy's lijken meestal minder te rouwen dan volwassen honden.

Bij puberhonden kan een plotselinge verandering, zoals het overlijden van de baas, echt serieus probleemgedrag veroorzaken.

Dan hebben we ook nog verschillen in rassen. Sommige rassen, zoals bijvoorbeeld de Kaukasische owtcharka's, zijn zeer eenkennig en zijn vaak niet te herplaatsen.

Moet je als gezin je hond houden?

Soms wil het gezin de hond houden, uit loyaliteit naar de overledene. Heel lief bedoeld natuurlijk, maar je zou eigenlijk altijd eerst moeten kijken naar de hond en je situatie.

Wil je deze hond als gezin houden omdat jullie echt dol zijn op de hond en wil je deze hond echt houden omdat jullie het een geweldige hond vinden? Kunnen jullie deze hond bieden wat hij nodig heeft? Of heeft je hond misschien meer baat bij een nieuw thuis? Soms zie je dat honden, die stoppen met eten en thuis helemaal lusteloos zijn na het overlijden van de eigenaar, juist opbloeien in een andere omgeving.

Je hond in de rouw...

Stel, je zorgt voor een hond die zijn baas heeft verloren (of je overweegt een hond te adopteren die zijn baas heeft verloren). Hoe kun je de hond dan helpen om zich beter te voelen?

Als jij als nabestaande in hetzelfde huis blijft wonen, kan dat een voordeel of een nadeel zijn. Aan de ene kant is dat een bekende, veilige omgeving... aan de andere kant kan je hond daar juist blijven verwachten dat de baas binnenkort toch weer thuiskomt. Geef het de tijd. Hoe moeilijk het ook is, ga leuke dingen ondernemen met je hond... het is voor jullie allebei even fijn. Zoek ook nieuwe omgevingen op, ontdek nieuwe plekken en nieuwe avonturen.

Een hond adopteren

Overweeg je een hond te adopteren die zijn baas heeft verloren? Allereerst, doe dat niet vanwege het hartverscheurende verhaal er achter. Doe het omdat juist deze hond bij jou past! Soms zijn deze honden in het begin erg in zichzelf gekeerd, zelfs depressief. Geef het de tijd.

Naast het verliezen van zijn baas, heeft deze hond misschien ook een heleboel verdriet van het gezin meegemaakt, hij is verhuisd, zijn hele leven is omver geblazen. Leer deze hond kennen, zoek uit wat hij fijn vindt. Ga samen nieuwe uitdagingen aan.

Een hond in het asiel nadat zijn baas is overleden

Een asiel is niet altijd een fijne plaats voor een hond. Ja, asiels doen echt hun best om het voor de honden zo prettig mogelijk te maken, maar een hond die altijd in huis met een geliefde baas heeft geleefd, zal het in de meeste gevallen moeilijk hebben, alleen in een kennel met een bedje en een waterbak.

Soms zijn er natuurlijk geen andere mogelijkheden. En soms kan het beter zijn om toch als nabestaanden (tenminste proberen) de hond te herplaatsen zonder dat hij in een asiel hoeft te verblijven. Er zijn een heleboel stichtingen die daar mee kunnen helpen!

Een hond herplaatsen na het overlijden zijn van baas

Het is geen 'verraad' ten opzichte van de overledene, in tegendeel. Elke goede baas wil dat zijn hond gelukkig is, in een omgeving waar dat mogelijk is.

Om een voorbeeld te noemen: een oudere man had een hond en hij woonde op een boerderij. Hij overleed en zijn dochter nam de zorg van zijn hond op zich. Deze hond, een inmiddels 5 jaar oude appenzeller, had altijd los op het erf gelopen. Dochterlief woonde in de binnenstad van Utrecht... deze hond kon de verandering niet aan.

Een jaar later, steeds erger wordende gedragsproblemen en 2 bijtincidenten later, verhuisde deze hond naar een melkveehouder in Friesland... en hij is nu de gelukkigste hond die er bestaat.

Sluit je aan bij de gezelligste online hondenclubs waar je je echt thuis voelt

De Soulmates Club is dé perfecte plek om te starten als je een (nog) betere relatie wilt met je hond.
Ontdek hoe je die magische connectie met je hond krijgt waarna alles gewoon makkelijk gaat.
En natuurlijk vind je in de Soulmates Club veel gelijkgestemde baasjes om mee te connecten.

Dan hebben we nog de exclusieve LOCA Club (de deuren van deze Club gaan maar een paar keer per jaar open), dé plek die in het teken staat van fun, sport, spel en waar je nog veel meer kunt leren over honden. Waar je onbeperkt persoonlijke begeleiding krijgt bij problemen, vragen, en de opvoeding van je hond
Dit is de plek waar je ook wandel- en trainingsmaatjes kunt ontmoeten, regelmatig gratis webinars kunt volgen, challenges, workshops en nog veel meer!

Hulp nodig?

Loop je tegen een bepaald probleem aan bij je hond? Of zoek je een online cursus om meer plezier met je hond te hebben, de gehoorzaamheid te verbeteren, of om te sporten met je hond?

Wij hebben bij LOCA een ruime keuze aan online hondencursussen en de mogelijkheid om via Zoom 1-op-1 begeleiding te krijgen of individuele begeleiding in combinatie met een van onze gedragscursussen Bekijk ons cursusaanbod hier.

Deze blog delen?

We hebben deze blog geschreven om zoveel mogelijk kennis met hondenbezitters te delen.
We willen ervoor zorgen dat zoveel mogelijk honden de best mogelijke band met hun baas krijgen. Onze missie is het vergroten van het hondenwelzijn door het delen van kennis en om hondenbezitters met elkaar in contact te laten komen.
We vinden het daarom helemaal geweldig als je deze blog deelt via onderstaande knoppen.

Kopiëren en plakken van deze blog of delen ervan gebruiken mag niet zonder toestemming