Een nest van tien puppies – het hele verhaal
Ik heb een nest van tien puppies. Ze zijn precies zeven weken oud op het moment dat ik deze blog schrijf. Nu leun je misschien achterover en denk je: oooh, aaaah, schattige puppyblog! Ja… én nee. In deze blog vertel ik over de leuke momenten, maar ook over de zorgen en het harde werk dat erbij komt kijken.
Mijn hond wordt moeder
De bevalling begon ’s nachts, in een goed ingerichte werpkist in een rustige “kraamkamer”. Ik blijf het bijzonder vinden dat een teef instinctief weet wat ze moet doen. Van de eerste tot de laatste pup verliep alles prachtig: een pup werd geboren, door de moeder uit het vlies gehaald, en de navelstreng werd zorgvuldig op de juiste plek doorgebeten.
Bij de teef blijven tijdens de bevalling
Ik blijf er uiteraard altijd bij, want niet elke bevalling verloopt zonder complicaties. Bij ons vorige nest blokkeerde een overleden pup het geboortekanaal. Gelukkig ging het deze keer soepel. Ik noteerde van elke pup het geboortetijdstip, geboortegewicht en het geslacht, en eventuele bijzonderheden zoals een witte vlek op de borst of een witte teen. Daarna kregen de pups een gekleurd bandje om ze uit elkaar te houden.
Hoeveel pups krijgt mijn hond?
Met vier weken heb ik een echo laten maken om te zien of Znappie drachtig was. Dat was ze. De dierenarts telde zes pups op de echo. Tijdens de bevalling dacht ik na nummer zes: nouuuu… daar zitten er nog wel een paar in!
Dat klopte: uiteindelijk zette ze elf prachtige pups op de wereld. Vijf teefjes, zes reutjes. Bijna het dubbele dus! Dat was wel even een verrassing.
De geboorte van de pups is achter de rug
Na de geboorte werd de werpkist schoongemaakt en konden we genieten van de kleine wondertjes die lagen te drinken. De eerste veertien dagen doen ze eigenlijk niets anders dan drinken, slapen en met hulp van hun moeder plassen en poepen. Alles ging goed… tot het ineens misging.
Moederhond wordt plots agressief
De pups waren twaalf dagen oud toen ik ’s middags thuis een appje kreeg: Znappie is gek geworden en valt haar eigen pups aan! Ik schrok. Wat was er gebeurd? Een paar uur eerder was alles nog normaal. Ik gaf de opdracht om haar naar buiten te brengen en reed zo snel mogelijk naar huis.
Grote zorgen om de pups
Znappie had een pup buiten het nest gezet. Die was onderkoeld geraakt en kon niet meer op temperatuur komen. Ze gromde en hapte naar de andere pups. Ik wist meteen: hier is iets serieus mis. Bij plotselinge gedragsverandering is pijn vaak de oorzaak.
Gelukkig konden we een spoedafspraak maken bij onze eigen dierenarts.
Melkklierontsteking
Bij de dierenarts was Znappie helemaal van de kaart: hijgen, grote ogen, piepen, alle kanten op willen. We deden haar een muilkorf om (die ze gelukkig gewend is) en legden haar op tafel. De dierenarts voelde aan haar buik – en Znappie gilde het uit. Diagnose: melkklierontsteking.
Medicatie voor de moederhond
Znappie kreeg een antibioticakuur en pijnstilling. Dat geef je liever niet aan een zogende teef, maar het was noodzakelijk. De pups moesten blijven drinken, juist ook van het ontstoken deel, om de melkproductie op gang te houden. Maar dat was extreem pijnlijk.
Met muilkorf en ondersteuning lieten we de pups toch drinken. Anders zou ze, uit pijn, echt kunnen bijten.
Eerste ervaring met melkklierontsteking
Voor ons was dit de eerste keer. Elk uur deden we de muilkorf om en legden de pups aan. Vooraf warme kompressen, achteraf koelen. Ondanks de pijn werkte Znappie mee. Daarnaast moesten we de pups helpen met plassen en poepen door hun buik en geslachtsdelen te masseren met een warme, vochtige doek. Meerdere keren per dag wogen we ze. Als ze afvielen, zouden we moeten bijvoeren met de fles.
Tien pups helpen ontlasten, laten drinken, wegen… het was een helse week. Ik sliep op de grond naast de werpkist.
Intensieve zorg voor het nest
De pijnstilling hielp gelukkig redelijk, maar mocht maar een paar dagen gegeven worden. Het spannendste moment vond ik dan ook: wat gebeurt er als het laatste pilletje is uitgewerkt?
Zou Znappie haar pups weer accepteren of ze blijven afstoten, omdat ze hen associeerde met die helse pijn?
Plan B: surrogaatmoeder
De pups konden op deze leeftijd nog niet zonder zorg. Gelukkig hadden we Karma, onze andere teef, als back-up. Als Znappie haar pups echt had afgestoten, konden we Karma inzetten als surrogaatmoeder en zelf gaan bijvoeden.
Dat zou met zo’n groot nest ontzettend veel werk zijn geweest. Gelukkig bleef dat rampscenario ons bespaard.
Herstel van een moederhond
Znappie knapte langzaam maar zeker op. De pups vielen wat af, en wilden geen flesvoeding. Maar beetje bij beetje kwamen ze weer aan. Ik was gek van de zorgen. Wat had ik gemist?
Totdat een ervaren fokker vertelde dat haar teef ook ineens een ernstige ontsteking had gekregen. Het kan écht in een uur van niets naar kritiek gaan. Haar teef overleefde het ternauwernood.
Tijd om te genieten van pups
Na die rampweek brak er gelukkig een rustige week aan. De pups groeiden goed, en hun ontwikkeling verliep normaal. Ze werden actiever, speelden met elkaar en verkenden hun omgeving.
Met vier weken begonnen ze vlees te eten. Puppymelk vonden ze niets, maar vlees ging er met smaak in.
Hard werken met een nest pups
Onze dagen bestonden uit: pups voeren, puppyruimte schoonmaken (ongelooflijk hoeveel ze poepen!), verzorgen, knuffelen, socialiseren, en weer van voren af aan.
Znappie werd ondanks 4 kilo voer per dag steeds magerder – ze gaf álles.
De laatste weken in het nest
In de laatste weken kwam er nog meer bij: ontwormen, wassen, testen, trainen, socialiseren in de stad, op de boerderij, met kinderen, in het bos, op de hondenschool.
De dierenarts controleerde ze en gaf de entingen.
De wasmachine draaide overuren. Wat er aan voer in die kleine lijfjes past, is ongelooflijk.
Afscheid
Op het moment van schrijven hoor ik schattige slaap- en gromgeluidjes uit de puppykamer. Nog twee nachtjes slapen, en dan vertrekken de eerste pups naar hun nieuwe baasjes.
Tussen alle gewone puppyzorg door maken we ook de puppypakketjes klaar. Gelukkig hebben we fijne mensen gevonden met ervaring en plannen om met hun honden te gaan trainen en sporten.
Als de pups het nest verlaten
Dat alle pups vertrekken geeft een dubbel gevoel. Aan de ene kant is dit het doel van een nest: mensen blij maken met een fijne hond.
Aan de andere kant voelt het ook een beetje verdrietig. Je gaat van ze houden, stuk voor stuk.
Een nest pups, is dat leuk?
Dat zeggen vooral mensen die nog nooit een nest hebben gehad. Als je het goed doet, is het enorm veel werk.
Het knuffelen met de pups en die schattige bezoekjes aan de kinderboerderij zijn misschien 1% van alles wat erbij komt kijken.
En het is altijd een risico: er kan zomaar iets fout gaan. Bij de geboorte, of tijdens de nestperiode.
Maar als alles uiteindelijk goed gaat… is het het allemaal waard.
Sluit je aan bij onze gezellige en leerzame online hondenclubs waar je je echt thuis voelt
De Soulmates Club is dé perfecte plek om te starten als je een (nog) betere relatie wilt met je hond.
Ontdek hoe je die magische connectie met je hond krijgt waarna alles gewoon makkelijk gaat.
En natuurlijk vind je in de Soulmates Club veel gelijkgestemde baasjes om mee te connecten.
Dan hebben we nog de exclusieve LOCA Club (de deuren van deze Club gaan maar een paar keer per jaar open), dé plek die in het teken staat van fun, sport, spel en waar je nog veel meer kunt leren over honden. Waar je onbeperkt persoonlijke begeleiding krijgt bij problemen, vragen, en de opvoeding van je hond
Dit is de plek waar je ook wandel- en trainingsmaatjes kunt ontmoeten, regelmatig gratis webinars kunt volgen, challenges, workshops en nog veel meer!
Hulp nodig?
Loop je tegen een bepaald probleem aan bij je hond? Of zoek je een online cursus om meer plezier met je hond te hebben, de gehoorzaamheid te verbeteren, of om te sporten met je hond?
Wij hebben bij LOCA een ruime keuze aan online hondencursussen en de mogelijkheid om via Zoom 1-op-1 begeleiding te krijgen of individuele begeleiding in combinatie met een van onze gedragscursussen Bekijk ons cursusaanbod hier.
Deze blog delen?
We hebben deze blog geschreven om zoveel mogelijk kennis met hondenbezitters te delen.
We willen ervoor zorgen dat zoveel mogelijk honden de best mogelijke band met hun baas krijgen. Onze missie is het vergroten van het hondenwelzijn door het delen van kennis en om hondenbezitters met elkaar in contact te laten komen.
We vinden het daarom helemaal geweldig als je deze blog deelt via onderstaande knoppen.
Kopiëren en plakken van deze blog of delen ervan gebruiken mag niet zonder toestemming
